در پناهِ کلماتِ جانی به عطرِ اردیبهشت
در پناهِ کلماتِ جانی به عطرِ اردیبهشت

در پناهِ کلماتِ جانی به عطرِ اردیبهشت

سالِ پرستو / عطر بهار نارنج / نهم اردیبهشت

چقدر دلم می خواهد 

با تو به سفر بروم 

در یک جاده ی پر درخت بی انتها

جاده ای که هرگز به پایان نرسد 

سوار بر خودرویی که 

نه بوق داشته باشد 

نه ترمز !!


پروانه سراوانی



عصر برفی

 عصر برفی ام را ..

تو گرم میکنی ..!

قهوه ی داغ و شعرهایی که می آیند ..

بهانه است !!


پروانه سراوانی 






یلدا تا ابد عاشق توست


یلدا زن چشم سیاهی ست

که عاشق تو شده 

شبها بیدار مانده و انتظار دیدارت را خیال بافته ،

روزها راه رفته و گرمی آغوشت را 

روی بستر برگ های ریخته بر زمین ، قدم زده 

یلدا تا ابد عاشق توست ،

با بوسه هایی به طعم نارنج های زمستان

در خیابان های بارانی !


پروانه سراوانی




با تو سفر می کنم










تقدیم به همسفرِ جان ِ جانم :


دور از وطن همیشه دوامت زیاد نیست 

حق با من است  اگر به امید  تو زنده ام 


"  نجمه زارع "


سال ِ پـرستو / عــطـر بـهـار نـارنـج / هفتم اردیـبـهـشـت


پشت می کنم به همه دنیا 

و با خیالت ،

رویا می بافم .

پرنده می شوی ..

پر می زنی پیرامون دلواپسی های من ..

آرام می گیرم و فقط دوستت می دارم !


((  پروانه سراوانی ))



                                                        بزرگ نمایی تصویر 


:::   دل نگاری    :::


با دوست داشتن .. با دنیا دنیا دوست داشتن تقدیم به ماه ترین شاعر بانوی عشق و عشق و عشق و جانِ جان ِ دلم 




با همراهی پر از مهرِ راحله جاانم


با همراهی عزیزترین  یادگاری جان و دلم 




سال ِ پـرستو / عــطـر بـهـار نـارنـج / ششم اردیـبـهـشـت


لبخند می زنی ، 

ماسک لایه بردار پیشنهاد می دهی 

ترازوی خانگی ام را چک می کنی 

آغوش می گشایی و 

مرا لای استخوان های مهربان شده ات خرد می کنی ..،

نمی دانی 

مدت های مدیدی ست که 

سوگوار خودم هستم ..

در من زنی مرده ..!


((پروانه سراوانی  ))



                                                        بزرگ نمایی تصویر 



سالِ پـرستو / عــطـر بـهـار نـارنـج / پنجم اردیبهشت

 

شاتر دوربین را که فشار می دهی

سیب می گویم ...

می خندم

ماسیده این لبخند مصنوعی

روی لبهام

اما سیب بزرگی

توی گلویم ، وسط راه نفس کشیدنم 

گیر کرده

بغضی که نه بالا می آید 

نه فرو می رود !!


(( پروانه سراوانی ))


                                               بزرگ نمایی تصویر 

سالِ پرستو / عــطـر بـهـار نـارنـج / چهارم اردیبهشت


هر شب ترا در خودم می کشم 

سر می بُرم تمام خیال های سر به هوایی را که 

هوای ترا به جانم می ریزد ...

وقتی کشته شدی ، 

چشم روی هم می گذارم و می خوابم ...

صبحگاهان از صدای گنجشکان بیدار می شوم 

دوباره ریشه دوانده ای 

شاخ و برگ داده ای 

آنقدر سبز و بزرگ که 

گنجشکان بازیگوش ترانه ام 

بر شاخسارت لانه کرده اند ...

دفترم را پیدا می کنم و مثل هر روز صبح

از نو می نویسمت .....


((  پروانه سراوانی ))




                                              بزرگ نمایی تصویر